Γράφει ο Γιώργος Κων. Ασημακόπουλος
Είναι γνωστό ότι το μεγαλύτερο ζήτημα της Ναυπακτίας είναι το κυκλοφοριακό της Ναυπάκτου, μαζί με το κακό οδικό δίκτυο της Ναυπακτίας. Τα ελλείμματα σε σχολική στέγη, υποδομές διαχείρισης λυμάτων, υλοποίηση σχεδίου πόλης και τόσα άλλα απλά υποσκελίζονται από το κυκλοφοριακό.
Το κυκλοφοριακό είναι ένα πρόβλημα που βασανίζει τη Ναυπακτία συνολικά και όχι μόνο τη Ναύπακτο. Ο Δήμος μας έχει μητροπολιτικά χαρακτηριστικά, αφού η Ναύπακτος είναι το οικονομικό κέντρο μιας ευρύτερης περιοχής. Η πόλη μας συγκεντρώνει την οικονομική κίνηση της ορεινής Ναυπακτίας, των πεδινών κοινοτήτων, της Δωρίδας, του Αντιρρίου και της Χάλκειας. Όλοι οι αυτοί οι άνθρωποι που καταλήγουν στο κέντρο της Ναυπάκτου για να κάνουν τις δουλειές τους ταλαιπωρούνται από το κυκλοφοριακό χάος. Το ίδιο ταλαιπωρούνται οι μόνιμοι κάτοικοι του κέντρου καθώς και οι επαγγελματίες.
Δεκαετίες ολόκληρες δεν βρήκαμε το θάρρος να ακουμπήσουμε ουσιαστικά το κυκλοφοριακό. Τουλάχιστον όχι δημόσια. Πέρα από μικρές και επουσιώδεις παρεμβάσεις δεν έχει γίνει τίποτα. Ειδικά η θητεία Γκίζα είναι μνημειώδης, αφού είναι ο μόνος Δήμαρχος μετά το 1982 που δεν έχει κάνει ούτε ένα Δημοτικό Συμβούλιο για το θέμα.
Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, αφού κυριαρχεί ένας φόβος: οι περιβόητες «αντιδράσεις». «Πως θα δουλέψει η αγορά αν δεν παρκάρουμε στα πεζοδρόμια», «το διπλοπαρκάρισμα όμως δίνει λύση», «ό,τι και να κάνουμε έτσι θα είναι η κατάσταση» και πάει λέγοντας. Αυτός ο φόβος είναι που αποτρέπει τον δημόσιο διάλογο και μας αφήνει στα ίδια χάλια.
Αποφεύγουμε τον διάλογο γιατί φοβόμαστε την αντιπαράθεση. Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς.
- Όλοι βλέπουμε ότι ο ποδηλατόδρομος της Ναυπάκτου έχει αποτύχει. Παίζουμε κρυφτούλι για να μην ομολογήσουμε την αποτυχία μας στον εαυτό μας. Έτσι ούτε ποδηλατόδρομο έχουμε, αλλά ούτε και θέσεις στάθμευσης. Μήπως θα ήταν καλύτερο για όλους αν αναστέλλαμε τη λειτουργία του ποδηλατόδρομου, στην οδό Νότη Μπότσαρη τουλάχιστον, μέχρι να δημιουργήσουμε χώρους στάθμευσης;
- Η στάθμευση στη Μητρόπολη έως την αρχή της Θέρμου κυριολεκτικά στραγγαλίζει την πόλη. Παίζουμε κρυφτούλι και δεν το λέμε δημόσια. Μήπως το κοινό συμφέρον απαιτεί στο σημείο αυτό να αποτρέπεται η στάθμευση ώστε να μην μποτιλιάρει όλη η πόλη;
- Η οδός Νόβα -πρώην Μεσολογγίου- παραμένει διπλής κατεύθυνσης, ενώ φιλοξενεί μια μεγάλη αγορά που απαιτεί θέσεις στάσης. Πέρα από τα προβλήματα οδικής ασφάλειας που προκαλεί η διπλή κατεύθυνση, η Νόβα γεννά μποτιλιάρισμα. Μήπως θα έπρεπε να εξετάσουμε τις μελέτες μονοδρόμησης Νόβα και Θέρμου που υπάρχουν από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 θαμμένες στα συρτάρια του Δημαρχείου μας; Ειδικά αφού δημιουργούνται θέσεις στάθμευσης που εξυπηρετούν και την Ψανή τους καλοκαιρινούς μήνες;
Ο προσεκτικός αναγνώστης θα δει ότι όλες οι παραπάνω προτάσεις τελειώνουν με ερωτηματικό, γιατί σκοπός μας είναι να ανοίξει ο διάλογος. Δεν κατέχουμε τη μοναδική αλήθεια, ούτε ισχυριζόμαστε -όπως άλλοι φερέλπιδες- ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις. Σκοπός είναι να ανοίξει ο διάλογος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την κοινωνία. Να υπάρξει δομημένος διάλογος και διαβούλευση με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, τα οποία ενδεχομένως να έχουν και αντικρουόμενα συμφέροντα.
Μόνο όταν ανοίξει η διαβούλευση και συγκρουστούν απόψεις και συμφέροντα, θα πάψει να κλείνει πονηρά το μάτι ο Δήμαρχος προς τις κοινωνικές ομάδες αφήνοντας τα προβλήματα άλυτα. Όταν μαζευτούμε και μιλήσουμε ανοιχτά, θα πάψουμε να κοροϊδεύουμε ο ένας τον άλλον. Γιατί αυτό συμβαίνει σήμερα. Για παράδειγμα υπόσχονται στους ταξιτζήδες οι αυτοδιοικητικοί πως «ματώνουν τη φανέλα» για να επανέλθει η πιάτσα στη θέση της εδώ και χρόνια, με αποτέλεσμα ούτε να εξετάζονται άλλες θέσεις ούτε να βελτιώνονται οι συνθήκες στην υφιστάμενη πιάτσα. Το ίδιο γίνεται όταν εξαφανίζονται κάγκελα σε πεζοδρόμια, όταν δεν αποτρέπεται η στάση σε κομβικά σημεία του κυκλοφοριακού συστήματος ή παριστάνουμε τους αδύναμους μπροστά στο διπλοπαρκάρισμα.
Μόνο με διαβούλευση θα καταλήξουμε σε λύσεις που είναι αμοιβαία αποδεκτές από το σύνολο της τοπικής κοινωνίας. Λύσεις στις οποίες ο κάθε δημότης και ο κάθε φορέας αποδέχονται την πατρότητά τους, αφού θα τις έχουν συνδιαμορφώσει. Μόνο τότε θα εκλείψει ο φόβος του πολιτικού κόστους και θα βγούμε από το παθητικό μας τέλμα.
Κάθε λύση πριν εφαρμοστεί, οφείλει να δοκιμάζεται. Σε άλλες πόλεις τέτοιες παρεμβάσεις δοκιμάζονται αρχικά στο πεδίο της προσομοίωσης. Με τις τρέχουσες τεχνολογικές εξελίξεις πόλεις αναπαρίστανται ψηφιακά με τη δημιουργία ενός «ψηφιακού διδύμου» στο metaverse, το οποίο αποτυπώνει με ακρίβεια τις κυκλοφορικές συνθήκες της φυσικής πόλης. Σε αυτό το δίδυμο εφαρμόζονται οι προτεινόμενες κυκλοφοριακές παρεμβάσεις και αποτιμώνται οι συνέπειές τους. Με δεδομένο ότι η Ναύπακτος δεν διαθέτει αλλά ούτε και μπορεί να περιμένει την ανάπτυξη του ψηφιακού της κυκλοφοριακού διδύμου, δυστυχώς οι δοκιμές πρέπει να γίνουν στο φυσικό πεδίο. Είναι απαραίτητη η πιλοτική εφαρμογή των προτεινόμενων λύσεων και η αποτίμησή τους, ξανά μέσα από την ίδια διαδικασία διαβούλευσης.
Το κυκλοφοριακό της Ναυπάκτου επηρεάζει αρνητικά το σύνολο σχεδόν των δημοτών μας. Λείπει το πολιτικό θάρρος για την ριζική του αντιμετώπιση, με αποτέλεσμα να μην προχωρά καμία λύση. Είναι όμως η ώρα να μιλήσουμε ανοιχτά για το πρόβλημα, να συγκρουστούμε και στη συνέχεια να ομονοήσουμε. Απαιτείται επομένως μια διαβούλευση η οποία θα καταλήξει στην αποδοχή συγκεκριμένων λύσεων τις οποίες θα δοκιμάσουμε και θα αποτιμήσουμε, πριν τις αποδεχτούμε οριστικά.
Καλές διακοπές!
